Rozwój na etapie umysłu osobowego opiera się na postrzeganiu zmysłowym. To konieczny etap rozwoju, który prowadzi do zrozumienia siebie w kategoriach tożsamości duchowej. Opiera się na świadomym wykorzystaniu wiedzy do podniesienia wibracji w aspekcie ciała fizycznego, emocjonalnego i mentalnego. Kiedy dołączamy miłość, rozwój przyspiesza, a człowiek budzi się na tożsamość duchową, którą rozwija dzięki inspiracjom z wyższego umysłu - subtelniejszego potencjału Duszy. Uwolnienie spod wpływu sił materialnej natury oznacza zakończenie rozwoju w cyklu samsary.

***

Umysł może być najlepszym przyjacielem uwarunkowanej Duszy lub najbardziej zaciekłym wrogiem. Jeśli umysł współpracuje z otwartym na Miłość, sercem, wówczas zmysły lub nadzmysly duchowe niosą wysokiej jakości obrazy czy inspiracje, które wykorzystane w działaniu, szybko wznoszą energetycznie człowieka. Medytacja jest wówczas błogim dodatkiem do kreacji, a w kolejnym etapie rozwoju, sposobem życia. Jeśli oddzielisz umysł od serca, zawartość jego zależy od jakości dominujących emocji. Żądza, która jest wówczas siłą motywującą, prowadzi człowieka przez ocean cierpienia lub chwilowy dreszczyk emocji czy euforii. Brak harmonii na poziomie energetycznym, prowadzi do rozwoju chorób.

Z uwagi na poziom rozwoju, wiedza, którą człowiek wykorzystuje w doświadczeniu, rezonuje z jego poziomem wibracji. Z wyższego poziomu rozwoju świadomości, może wydawać się nieistotna i nieatrakcyjna, lecz konieczna do realnego wzrostu człowieka. Prawdziwy rozwój dokonuje się bowiem dzięki doświadczeniom, a nie spekulacji na poziomie umysłu.

***

Każda istota posiada we własnym sercu Duszę Najwyższą, zatem każdy człowiek ma mistrza w sobie. Wiedza innych, kochających istot może wspierać uzdrawianie bądź proces otwarcia na dostęp do Boskiego potencjału.

***

Wiedza służy wzrostowi świadomości, jeśli wykorzystamy ją w praktyce. Poziom rozwoju warunkuje dostęp do wiedzy. O możliwościach realizacji decyduje środowisko życia. Jeśli odkrywamy rolę Miłości w procesie, rozwój nabiera tempa. Finałem rozwoju na etapie informacji płynących że świata zmysłów, które stanowią bazę do tworzenia jest przebudzenie na duchową tożsamość. Od tego etapu bazą do tworzenia doświadczeń jest wiedza płynąca przez wgląd intuicyjny.
Doświadczenia kreowane na bazie informacji z potencjału Duszy służą podnoszeniu wibracji własnej tudzież służą całej manifestacji. Transformacja Ziemi jest uwarunkowana transformacją ludzkiej świadomości. ŚWIATŁO, które płynie na Ziemię może być utrzymane przez ludzi, którzy potrafią to uczynić.

W ciele człowieka egzystują obok siebie Dusza i Dusza Najwyższa. Miejscem egzystencji Duszy Najwyższej jest Serce.

***

Dusza Najwyższa jest mieszkańcem ludzkiego serca. Im więcej Miłości w życiu człowieka, tym silniejsza integracja z Bogiem w sobie. Dusza Najwyższa jest obserwatorem i przyzwalającym na wybór Duszy Indywidualnej. Buddyści identyfikują Duszę Najwyższą z Umysłem Fundamentalnym, bowiem doświadczają tej przestrzeni jako źródła Ciszy i wiedzy.

***

Umysł osobowy musi być zintegrowany z sercem by uwarunkowana Dusza obudziła się na swoją duchową naturę. Umysł intuicyjny musi być zintegrowany z sercem, aby uwarunkowana poprzez formę Dusza, potrafiła wzrosnąć do opuszczenia gęstego świata własnego doświadczenia, świata uwarunkowanego przez siły materialnej natury.

***

Ciało fizyczne, to nośnik dla Duszy, narzędzie, dzięki któremu może zapoznać się z własnym potencjałem w doświadczeniu.