Jestem.
Jestem Ciszą.
Bezkresnym Oceanem. Bez określenia, bez cechy.
Czuję Siebie bardziej niż kiedykolwiek. Mam świadomość istnienia.
Jest mi błogo. Niczego nie potrzebuję. Donikąd nie zmierzam, bowiem nie ma we mnie jakiejkolwiek myśli nadającej kierunek mej kolejnej podróży. Nie mam poczucia upływającego czasu, bowiem nie istnieje jakikolwiek odnośnik do Ciszy, którą JESTEM.

Wracam.
Czuję Miłość . W mym umyśle pojawiają się najbardziej fantastyczne pomysły. Obrazy spójne.
Film. Z dźwiękiem.
Śpiewam swoją pieśń.
Dotychczas nigdy jej nie słyszałam.
Jest piękna, subtelna jak odczucie, które jej towarzyszy.

Znów jestem. Patrzę na swoje ciało, oglądam odbicie swej twarzy.
Tym razem mam formę.
Próbuję poprzez nią zmaterializować piękno i wiedzę, której doświadczyłam "tam".
Kreuję.
Kolejne wydarzenia niosą poczucie czasu w linearnym tego słowa znaczeniu.
Cieszę się z doświadczenia swojego potencjału.
Kocham Siebie i to, co stworzyłam.
Rozszerzam swoją wiedzę o Sobie, o Nieskończonym Oceanie Możliwości.

Autor:Teresa Maria Zalewska