Prawda o poziomie rozwoju człowieka leży w jego odczuciach, a nie w wyobrażeniach.

Twórczość obrazuje najpełniej to, za kogo się uważamy.

Wybory, opisują nasz stosunek do siebie i innych, jak również zainteresowania, dzięki którym poznajemy swój potencjał twórczy (albo przypominamy sobie to, kim jesteśmy).

Kreacja z poziomu żądzy i kreacja serca spotykają się jedynie w miejscu, gdzie dostrzegasz absurdalność budowania kolejnych labiryntów i otwierasz się na poznawanie w ramach kreatywności swego serca. W ten sposób inicjujesz drogę budowania na bazie Miłości, drogę stabilnego, konsekwentnego wzrostu Twojej wibracji. Podążanie tą drogą prowadzi do opuszczenia "świata labiryntów" - świata budowanego na bazie żądzy zmysłów.

Kreacja z poziomu żądzy eskalowanej poprzez zmysły, utrwala przekonanie o własnej tożsamości w kontekście osobowości. By uzyskać na tym poziomie swoje cele, istota posługuje się manipulacją, co prowadzi do stałego spadku poziomu wibracji.

Gonitwa człowieka opętanego przez żądzę nie ma końca. Coraz bardziej oddala się również od swego serca, bowiem realizacja celów, niewiele ma wspólnego z uczuciami wyższymi. Oddalając się od serca, uniemożliwia sobie drogę do integracji z wyższymi częstotliwościami Światła. Wybierając żądzę, sam niszczy siebie.

Wraz z rozwojem świadomości zmienia się postrzeganie, twórczość i doświadczanie siebie.

Rzeczywistość uzgodniona ewoluuje wraz z nami.

Bez względu na sposób odbioru i postrzegania, bez względu na sposób i aspekty Rzeczywistości, które obejmujemy swą uważnością, jedno pozostaje niezmienne, świadomość.

Czy identyfikujesz istnienie ze świadomością czy jednym z jej aspektów - osobowością?

Co dla Ciebie oznacza - świadome odkrywanie i budowanie siebie i swojego świata?

Co jest źródłem dla Twoich wyborów?
Jakie narzędzia wykorzystujesz do budowania swego doświadczenia?

Czy wykorzystujesz na co dzień samoobserwację w celu lepszego poznania siebie?

Jeśli źródłem do tworzenia jest odczucie Miłości, tworzysz w harmonii ze wszystkim, co Jest, bowiem Miłość jest podstawową Energią Stwórczą. O tym, co tworzysz decydują talenty, które przyniosłeś na świat, oraz cechy wewnętrzne, które ukształtowałeś w procesie ewolucji, również w tym życiu.

Czym jest dla Ciebie sukces?

Czym jest sukces w świecie postrzegania zmysłowego, a czym, w realizacji z poziomu mądrości serca?

Dokąd zmierza człowiek nastawiony na sukces w świecie postrzegania zmysłowego? Co jest sukcesem istoty kreującej z poziomu mądrości serca?

Wybory człowieka uzależnione są od poziomu rozwoju jego świadomości, a więc rozumienia siebie i tego, czym jest świat, który postrzegamy. Koncentracja energii psychicznej na zewnętrznych przejawach życia, utwierdza nas w przekonaniu o trwałości rzeczywistości, która powstała jako wynik materializacji twórczej myśli. Rzeczywistość ta ulega nieustannym przemianom, wraz ze zmianą sposobu jej postrzegania. W jednych aspektach szybciej, w innych wolniej.
Ludzki umysł jest niezwykle plastyczny, stąd zmienność jest jedynym pewnikiem tak w aspekcie myślenia jak i tworzenia.

Choć postrzegamy i doświadczamy nieustannie zmian w sobie jak i wokół, często pragniemy znaleźć coś, dzięki czemu poczujemy się pewniej i bezpieczniej.

Skoro nie umysł, to co? Co warunkuje nasze poczucie bezpieczeństwa?

Czym jest dla Ciebie kreacja?
Czym jest, z perspektywy Twojego rozumienia Rzeczywistości, rozwój?
Czym jest samopoznanie?

Dobrostan, to termin, który psychologia pozytywna identyfikuje z uczuciami pozytywnymi (ulga, ekstaza), jak i pozytywnymi działaniami, które nie posiadają składnika uczuciowego (pochłonięcie, zaangażowanie). Pojęcia szczęście czy dobrostan czasami odnoszą się do uczuć, a czasami do działań, podczas wykonywania których nie odczuwamy jakichkolwiek uczuć.

Ponieważ odczucie dobrostanu i szczęścia zależy od ludzkiej emocjonalności, psychologia pozytywna skupia się na sposobach jej zwiększania.

Emocje pozytywne odnoszące się do teraźniejszości dzielą się na dwie kategorie: przyjemności i przyjemności wyższego rzędu. Przyjemności dzielą się na cielesne, doświadczane za pomocą zmysłów (smak, zapach, seks, dźwięk, obraz) oraz wyższego rzędu - mające złożony, intelektualny charakter (błogość, uniesienie, zachwyt, uciecha, ekstaza, odprężenie). Przyjemności dotyczą chwili obecnej.

Gratyfikacje, to druga klasa emocji pozytywnych odnoszących się do teraźniejszości. W odróżnieniu do przyjemności, nie są one uczuciami, lecz czynnościami, które lubimy wykonywać (czytanie, jazda na rowerze, ciekawe dyskusje, wspinaczka, itd). Gratyfikacje całkowicie nas pochłaniają i angażują, wyłączają świadomość indywidualną i emocje.